U nedjelju, 14. jula, na sceni iza OŠ „Stefan Mitrov Ljubiša“, sa početkom u 21 čas, biće održana budvanska premijera predstave „Svijet mogućnosti“, po tekstu i u režiji Harisa Pašovića, koprodukcija JU „Grad teatar“, Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada, „East–West Centra“ iz Sarajeva i Plesnog centra „Tala“ iz Zagreba.

Predstava je nastala tokom rada na projektu „Enabled Theatre“ koji kofinansira Evropska unija kroz program Kreativna Evropa. Tokom rada na implementaciji projekta, umjetnički i projektni tim je prisustvovao radionicama u budvanskom Dnevnom centu „Biseri“, u novosadskoj školi ŠOSO „Milan Petrović“, a potom u sarajevskim institucijama koje se bave njegom lica sa poteškoćama i smetnjama u razvoju: JU „Pazarić“ i JU Zavod „Mjedenica“.

Tom prilikom tim je imao priliku da se upozna sa radom ovih institucija, sa životom korisnika i njihovih porodica, kao i sa poteškoćama sa kojima se susreću u svakodnevnom životu.

PIŠE: Vuko MARTINOVIĆ

BARA SE SJETIM

Bara se sjetim u snovima

Još sam mlad

Sjetim se Bara kada u ruku uzmem badem

Badem kao oči one koju sam toliko volio

Miris soli i borova i otvoreni nar

U Bar

Bi da me vrate

Kao da nisam ni odlazio

Hodnici sjećanja se otključaju i rašire na svaki zvuk sličan morskom

Na talas koji u čamac uporno udara

Bara se sjetim i kad loptica iz flipera izleti

Pogura me prema igraonici kod Dode

I starom kosturu autobusa koji mi je sa džuboksom, tiltovanjem i igricama tako bio Amerika pedesetih

Djeci kada kažem

Ne možete ići sami

Ne možete do kasno, drugo je vrijeme sada

Bara se sjetim i prekorim se

Ne budi licemjer

Odrastao si u gradu u kojem su ne tako davno bande vladale ulicama

Kriminalci i ubice su zavodile red

Pucalo se dugim devetkama, heklerima, snajperima, nije se žalilo municije

Otimalo se, ubijalo, gladovalo i strahovalo

Strahovalo, ali samo ponekad

Jer se moralo živjeti

I noću dođe san

Šetam sa prijateljima

Proljeće je

Bašte se otvaraju

Iz Avguste nam se javlja Dušica

Bracko i Zoki mašu iz Varadera

Stigli smo do korza koje se puni

Ljeto je

Kačimo jakne na kaktuse

Iz R&R-a se čuje „Par godina za nas”

Tek smo kod dvorca, a zahladilo je

I lišće nam se mota oko nogu

Vjetar sa sjevera pojačava

Utiskuje nam mraz u kosti

Stižemo do mosta

Pogled u Željeznicu mi ježi kožu

Patke su okovane u ledu

Budim se u znoju

Svjestan da se vrijeme ne može vratiti

Bara se sjetim kada u šaci stisnem badem

Badem kao oči one koju sam toliko volio

Bara se sjetim u snovima

Još sam mlad

Poštovane sugrađanke i sugrađani,

sa zadovoljstvom i ponosom danas obilježavamo 13. novembar – Njegošev dan, praznik crnogorske kulture i nacionalne baštine.

Dozvolite mi da vam u ime Skupštine opštine Tivat, a i lično, uputim najsrdačnije čestitke.

Na današnji dan, sjedinjujemo se u počitovanju života i djela Petra II Petrovića Negoša, našeg velikog vladara i poete, čija su djela ostavila neizbrisiv trag u istoriji Crne Gore. Njegoševo ustrojstvo države, poezija i filozofija predstavljaju duhovnu baštinu koja nadmašuje vrijeme i podsjeća na naše istorijske korijene.

Na ovaj dragoceni praznik kulture prilika je da se sjedinimo u proslavi naših tradicija, običaja i jedinstvu. Neka naša srca budu ispunjena ponosom na naše kulturno bogatstvo i naš identitet.

Svim građanima Tivta i Crne Gore upućujem najiskrenije čestitke povodom Njegoševog dana.

Neka ova svijetla tradicija nastavi da nas obogaćuje i da jedinstvo u kulturnom nasleđu bude temelj naše budućnosti.

mr Miljan Marković
Predsjednik Skupštine opštine Tivat