Connect with us

Art

“ČEKAJUĆI HANDKEA” premijerno u Budvi

Published

on

Nakon što je dokumentarni film intrigantnog naziva ‘’Čekajući Handkea’’ autora Gorana Radovanovića doživio svjetsku premijeru u Sankt Petersburgu u novembru prošle godine, koji govori o teškom životu srpskog naroda južno od Ibra, na prostoru Kosova i Metohije, biće održana i pretpermijera u Budvi.

O filmu ‘Čekajući Handkea’ Radovanović je u intervjuu za Novosti kazao:

Ne znam za primer nigde u svetu, a posebno ne u Evropi, da jedan narod živi tako izolovano, i u strahu i da se većina tako neprijateljski odnosi prema njemu. Problem je što je to stanje prihvaćeno, uzeto zdravo za gotovo, kao nešto uobičajeno. Usuđujem se da kažem kao nešto dopušteno i maltene “politički korektno”, i to u vremenu kada su manjinska prava osnov svih ljudskih prava! I zato pokušavam da u igranom, a sad i u dokumentarnom filmu kažem: ljudi, ovo je tragedija i poraz svih univerzalnih humanističkih načela! Jer, 457 ljudi u Velikoj Hoči trenutno živi u nenormalnim uslovima, u getu. U 21. veku, naši ljudi u enklavama vode sizifovski život. Herojski guraju kamen opstanka. Naravno, ne možemo da se žalimo što postoji albanska većina, to je činjenica. Ali nije reč o tome, već je reč o uskraćivanju osnovnih ljudskih prava, poput onog o slobodi kretanja. Kako može čovek da se kreće slobodno ako zna da već dvadeset godina nijedno ubistvo počinjeno od strane albanskih ekstremista nije razrešeno. Strašan je i taj konstantan albanski pokušaj brisanja srpskog identiteta na KiM.

Moj film poručuje da je jako važno da se održi identitetski kontinuitet srpskog naroda na prostoru Kosova i Metohije. Srećan sam što će publika u Rusiji imati prilike da prva vidi taj film i verujem da će u budućnosti on biti prikazan na mnogim festivalima”, kaže Radovanović.

Film prati priču jednog vinara iz Velike Hoče koji je, saznavši da je Handke dobitnik Nobelove nagrade odlučio da postavi reljefnu ploču zahvalnosti ovom velikom piscu. Postavljanje ploče zahvalnosti slavnom piscu u izopštenoj, izolovanoj i getoiziranoj enklavi okruženoj albanskom većinom, kakva je Velika Hoča, postaje svojevrsna sizifovska akcija koja razotkriva svu dramu života preostalog srpskog stanovništva na Kosovu i Metohiji.

Reditelj Goran Radovanović i ranije se bavio životom ljudi u srpskim enklavama na Kosovu i Metohiji.

Njihovu sudbinu ovjekovječio je u filmu “Enklava”, koji je dobio desetine priznanja na međunarodnim festivalima, a 2015. godine bio je srpski kandidat za “Oskara” za film van engleskog govornog područja. Premijera je zakazana za petak 18.02. u Cadmus Cineplexxu uz prisustvo reditelja.

Goran Radovanović je rođen u Beogradu 1957. godine. Diplomirao je istoriju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Između 1977. i 1980. boravio je u Minhenu kao stipendista Gete Instituta. Po povratku u Beograd bavio se filmskom kritikom (Vidici, Filmograf, Treći program Radio Beograda) a od 1984. radi kao scenarista i reditelj igranog i dokumentarnog filma. Kao gostujući profesor održao je niz predavanja na brojnim univerzitetima. Bio je gostujući profesor na EICTV (Međunarodnoj filmskoj i televizijskoj školi) u gradu San Antonio de los Banjos na Kubi. Član je Evropske filmske akademije. Film Slučaj Makavejev ili proces u bioskopskoj sali (2019) nagrađen je Beogradskim pobednikom za najbolji film 47. FEST-a, u selekciji Srpski film.

Art

U nedjelju premjera predstave „Svijet mogućnosti“

Published

on

U nedjelju, 14. jula, na sceni iza OŠ „Stefan Mitrov Ljubiša“, sa početkom u 21 čas, biće održana budvanska premijera predstave „Svijet mogućnosti“, po tekstu i u režiji Harisa Pašovića, koprodukcija JU „Grad teatar“, Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada, „East–West Centra“ iz Sarajeva i Plesnog centra „Tala“ iz Zagreba.

Predstava je nastala tokom rada na projektu „Enabled Theatre“ koji kofinansira Evropska unija kroz program Kreativna Evropa. Tokom rada na implementaciji projekta, umjetnički i projektni tim je prisustvovao radionicama u budvanskom Dnevnom centu „Biseri“, u novosadskoj školi ŠOSO „Milan Petrović“, a potom u sarajevskim institucijama koje se bave njegom lica sa poteškoćama i smetnjama u razvoju: JU „Pazarić“ i JU Zavod „Mjedenica“.

Tom prilikom tim je imao priliku da se upozna sa radom ovih institucija, sa životom korisnika i njihovih porodica, kao i sa poteškoćama sa kojima se susreću u svakodnevnom životu.

Nastavi Citanje

Art

Besmrtni

Published

on

Posvećeno Darku Vujoševiću

Autor: Neven MILAKOVIĆ

 

Ječala su muklo manastirska zvona,

Novopredstavljenog sveca proslavljala,

Na tren od vječnosti, sva je vasiona

Pred čovjekom većim od nje same stala.

 

Taman se obale bješe dokopao,

Grč mu se odlučni razlio po licu,

Kad je u vrtlogu Janu ugledao,

Gdje otima mraku svoju djevojčicu.

 

Nije zaplivao, nego poletio,

Anđeo ne pliva, no Bogolik leti,

Ni tren malovjerni nije izgubio,

Divno li se boreć` sa smrću umrjeti.

 

Janu, Ratka, čedo njino, zagrlio

I vaznio Bogu kao vitez sveti,

Sve nas je odozgo, znam ja, zakrstio,

Znam… kada ojuži, rijetki će vidjeti,

 

Kako se za sve nas, duša dobra, moli,

Poručujuć` da je svijet ovaj varka,

Kad vas zlo, jed, sumnja… bezbožnička skoli,

Sjetite se braćo, besmrtnoga Darka.

 

Nastavi Citanje

Art

Bara se sjetim

Published

on

PIŠE: Vuko MARTINOVIĆ

 

 

 

BARA SE SJETIM

Bara se sjetim u snovima

Još sam mlad

Sjetim se Bara kada u ruku uzmem badem

Badem kao oči one koju sam toliko volio

Miris soli i borova i otvoreni nar

U Bar

Bi da me vrate

Kao da nisam ni odlazio

Hodnici sjećanja se otključaju i rašire na svaki zvuk sličan morskom

Na talas koji u čamac uporno udara

Bara se sjetim i kad loptica iz flipera izleti

Pogura me prema igraonici kod Dode

I starom kosturu autobusa koji mi je sa džuboksom, tiltovanjem i igricama tako bio Amerika pedesetih

Djeci kada kažem

Ne možete ići sami

Ne možete do kasno, drugo je vrijeme sada

Bara se sjetim i prekorim se

Ne budi licemjer

Odrastao si u gradu u kojem su ne tako davno bande vladale ulicama

Kriminalci i ubice su zavodile red

Pucalo se dugim devetkama, heklerima, snajperima, nije se žalilo municije

Otimalo se, ubijalo, gladovalo i strahovalo

Strahovalo, ali samo ponekad

Jer se moralo živjeti

I noću dođe san

Šetam sa prijateljima

Proljeće je

Bašte se otvaraju

Iz Avguste nam se javlja Dušica

Bracko i Zoki mašu iz Varadera

Stigli smo do korza koje se puni

Ljeto je

Kačimo jakne na kaktuse

Iz R&R-a se čuje „Par godina za nas”

Tek smo kod dvorca, a zahladilo je

I lišće nam se mota oko nogu

Vjetar sa sjevera pojačava

Utiskuje nam mraz u kosti

Stižemo do mosta

Pogled u Željeznicu mi ježi kožu

Patke su okovane u ledu

Budim se u znoju

Svjestan da se vrijeme ne može vratiti

Bara se sjetim kada u šaci stisnem badem

Badem kao oči one koju sam toliko volio

Bara se sjetim u snovima

Još sam mlad

Nastavi Citanje

U Trendu

Copyright © 2021 Nadlanu. Theme , powered by WordPress.